Metody zabezpieczania towaru do transportu

Prawidłowe zabezpieczenie ładunku jest kluczowym elementem przewozu. Za szkody wynikające z nieprawidłowego transportowania towaru, niespełnienia określonych procedur lub niewłaściwego przygotowania logistycznego odpowiedzialność ponosi przewoźnik. Jak zatem należy prawidłowo zabezpieczyć ładunek? Jakich metod zabezpieczeń ładunku można użyć do skutecznego unieruchomienia towaru znajdującego się na naczepie pojazdu?

O czym należy pamiętać przed przystąpieniem do zabezpieczania ładunku?

Każdy transportowany towar bezwzględnie musi być zabezpieczony. O prawidłowym zabezpieczeniu towaru możemy mówić w momencie, gdy ładunek nie ma możliwości zmiany swojego położenia podczas jazdy oraz zostały użyte odpowiednio dobrane rodzaje zabezpieczeń w sposób zgodny z instrukcją obsługi zastosowanych środków mocujących. Oczywiste jest, że nie można dopuścić do sytuacji, w której towar wystaje poza obrys naczepy bądź przekracza DMC, czyli dopuszczalną masę całkowitą. Należy pamiętać również o tym, że ściana czołowa i tylna mogą przejąć maksymalnie 40% dopuszczalnego obciążenia pojazdu, a obciążenie burt bocznych nie powinno przekraczać 30% masy ładunku.

Ładunek jeszcze przed przystąpieniem do zabezpieczania powinien być prawidłowo zidentyfikowany. Między opakowaniami nie może być pustych przestrzeni i powinny być one do siebie dopasowane bokami i krawędziami. Dodatkowo należy uwzględnić środek ciężkości, ponieważ to konieczność unieruchomienia ładunku powyżej środka ciężkości determinuje dobór odpowiednich zabezpieczeń. W przypadku przewozów międzynarodowych trzeba także wziąć pod uwagę, że wymogi dotyczące mocowania ładunków mogą być różne dla poszczególnych państw.

Środki mocujące muszą być w nienagannym stanie i jeśli kierowca zauważy na nich jakiekolwiek znamiona uszkodzenia, zabezpieczenia należy niezwłocznie wymienić na nowe. Ponadto nie zaleca się stosowania zabezpieczeń starszych niż 5 lat, nawet jeśli były nieużywane, ponieważ wszystkie środki mocujące tracą swoje parametry z upływem czasu – dodaje ekspert z firmy Martex, specjalizującej się w sprzedaży zabezpieczeń i części zamiennych do pojazdów ciężarowych i naczep.

Blokowanie ładunku na naczepie

Metoda blokowania służy sztywnemu zabezpieczeniu towaru na naczepie. Dzielimy ją na:

• blokowanie miejscowe – ładunki układane są przy usztywnionej ścianie, słupie, listwie bądź pozostałych ładunkach. Gdy zachodzi obawa, że towar mógłby się przechylić, dodatkowo tworzy się podpory na wysokości powyżej środka ciężkości, najczęściej w postaci poziomej lub pionowej belki blokującej,
• blokowanie miejscowe progowe – polega na zablokowaniu wyższej warstwy ładunku w płaszczyźnie wzdłużnej poprzez utworzenie progu,
• blokowanie miejscowe przy użyciu klinów – znajduje ono zastosowanie w unieruchamianiu obiektów cylindrycznych dzięki klinom blokowym przytwierdzonym do podłoża,
• blokowanie miejscowe płytowe – ładunek jest stabilizowany dzięki umieszczeniu palety lub płyty o odpowiedniej powierzchni między ładunkami, wyżej niż podstawa wyższej warstwy,
• blokowanie całościowe – to wypełnienie pustych przestrzeni trwałymi, odpornymi na odkształcenie materiałami. Metoda ta dopuszcza obecność niewielkich, nieprzekraczających 15 cm pustych przestrzeni.

Ryglowanie ładunku na naczepie

Ryglowanie, jak sama nazwa wskazuje, polega na zaryglowaniu ładunku. Przeznaczone jest wyłącznie do zabezpieczania odpowiednio sztywnego towaru i jedynie w przypadku, gdy możliwe jest dopasowanie kształtu ładunku do pojazdu w taki sposób, aby uniemożliwić mu jakikolwiek ruch. Towar rygluje się przy pomocy konstrukcji, którą w razie potrzeby uzupełnia się o dodatkowy osprzęt. Dodatkowo metoda ryglowania dopuszcza:

• wolną przestrzeń między częściami ładunku a ścianą przednią, nieprzekraczającą 5 cm,
• przerwy między kolejnymi częściami ładunku nie powinny przekraczać 15 cm, a pojedyncze, puste przestrzenie – 5 cm,
• wolną przestrzeń między częściami ładunku a ścianami bocznymi, nie większą, niż 15 cm,
• wolną przestrzeń między częściami ładunku a tylną granicą przestrzeni ładunkowej – nie więcej niż 15 cm.

Mocowanie za pomocą odciągów

Mocowaniem za pomocą odciągów nazywamy zabezpieczanie ładunku na naczepie przy użyciu łańcucha, lin stalowych lub taśm, które spinają opakowania razem i przytwierdzają je do podłoża. Wyróżniamy kilka technik mocowania za pomocą odciągów:

• mocowanie od góry – technika, w której odciągi przepasane są wokół górnej części ładunku i dociskają go do platformy,
• mocowanie przepasające ładunek – technika związywania ze sobą ładunków przy pomocy odciągów przepasających, która ma na celu ograniczenie ryzyka przewrócenia, stabilizację sekcji ładunku, zmniejszenie ryzyka przesunięcia oraz zwiększenie pionowego nacisku na warstwy,
• mocowanie bezpośrednie – technika stosowana w przypadku, gdy ładunek wyposażony jest w zaczepy mocujące o wytrzymałości odpowiadającej odciągom,
• mocowanie pętlami – technika polegająca na odciąganiu ładunku w jedną stronę naczepy lub dwustronnym mocowaniu odciągów, aby zapobiec przechylaniu się oraz przemieszczaniu wzdłużnemu ładunku,
• mocowanie szpringowe – technika, w której opina się krawędzie warstwy ładunku i napina je za pomocą ukośnych odciągów po każdej stronie, pamiętając o tym, aby kąt między odciągiem a ładunkiem nie był większy niż 45 stopni.

Mocowanie progowe i panelowe

Mocowanie progowe i panelowe stosuje się, gdy występuje różnica wysokości pomiędzy warstwami ładunku. Polega ono na unieruchomieniu podstawy warstwy górnej o warstwę dolną. Jeśli opakowania nie są wystarczająco stabilne i sztywne, stosuje się panele z desek lub palet. Konstrukcja blokująca może tworzyć dużą lub małą powierzchnię blokującą, również w zależności od sztywności opakowań. Pod ładunkiem można umieścić np. palety, aby podwyższyć jego część i stworzyć próg blokujący wyższą warstwę w płaszczyźnie wzdłużnej.